Inspired by Places: Nowa Zelandia

Tym razem poruszyła mnie historia ptasiego zmartwychwstania.

W 1898 r. zebrano ostatnie 4 osobniki i w roku 1900, około 50 lat po odkryciu gatunku, został uznany za wymarły. Poszukiwania doprowadziły do ponownego odkrycia gatunku nieopodal jeziora Te Anau na Wyspie Południowej, przez Geoffreya B. Orbella, 20 listopada 1948 r. Populację takahe oszacowano wtedy na 250-300 osobników (Heather, Robertson 1997).

[Źródło]

Tak więc zamiast w wiecznie zielone lasy podzwrotnikowe, poszłam w pióra i czerwony dziób.
Wszystko gra, bo takahe jest mieszkańcem Nowej Zelandii.
Niestety grozi mu wymarcie.

(Jak wygląda, zobaczycie tutaj).

Kra.
...lub coś w ten deseń.

No to może podejdźmy bliżej. Jest szansa, że się nie spłoszy.

Ciszej tam!

Spać próbuję.

Jakiś rozdrażniony dzisiaj.
Krok do tyłu.

Taki kolorowy. Od razu widać, że samiec.

A wiecie co. Napisali, że głos takahe brzmi jak...

... ryczenie osła.

Wypraszamy sobie!

Najchętniej to bym poszła i się w sobie zamknęła. Tylko że zostały sztuczne rzęsy. Wreszcie dokleiłam. Ciut nieudolnie, ale - jak mawiają nasi zachodni sąsiedzi - Übung uczyni majstra.

Dzień dobry. Czy dodzwoniłam się do Ptasiego Radia?

Pierwszy - słowik
Zaczął tak:

Halo! O, halo lo lo lo lo!

Tu tu tu tu tu tu tu
Radio, radijo, dijo, ijo, ijo
Tijo, trijo, tru lu lu lu lu

Weźcie już dajcie spokój, bo od tych oślich ryków pióra dęba stają.

Tro lo lo lo!